5 εμπνευσμένες μπαλαρίνες που πρέπει να γνωρίζετε

Ίνσταγκραμ

Γεννημένος είναι, Η Copeland δεν άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα μπαλέτου μέχρι την ηλικία των 13 ετών, όταν την εντόπισε ο δάσκαλος της ομάδας τρυπανιών της. Φορώντας παπούτσια και παπούτσια μπαλέτου που της χάρισαν η κοινότητα, συνέχισε την προπόνησή της και έγινε μέλος του American Ballet Theatre, της παρέας των ονείρων της, το 2001, και έγινε σολίστ το 2007. Παρά το γεγονός ότι υπέστη τραυματισμό στην πλάτη, έπαιξε αρκετούς πρωταγωνιστικούς ρόλους, συμπεριλαμβανομένης της Λίμνης των Κύκνων το 2014.

Φέτος ήταν υποψήφια για ένα από τααπό το περιοδικό TIME, έγινε η πρώτη Αφροαμερικανίδα που προήχθη ως κύρια χορεύτρια για το A.B.T. και έκανε το ντεμπούτο της στο Μπρόντγουεϊ, αποδεικνύοντας ότι μπορεί επίσης να τραγουδήσει και να παίξει.

Τζέιντ Γιανγκ

Τζέιντ Γιανγκ

Michaela DePrince

Τώρα χορεύτρια με το Ολλανδικό Εθνικό Μπαλέτο, η καθημερινότητα της Michaela είναι τόσο διαφορετική από τα πρώτα της χρόνια: γεννημένη στη Σιέρα Λεόνε κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, κληρώνει τους γονείς της όταν ήταν μικρό παιδί και μετακόμισε σε ορφανοτροφείο, όπου δέχτηκε εκφοβισμό για την κατάσταση του δέρματός της.

Αφού βομβαρδίστηκε το ορφανοτροφείο της, κατέφυγε σε στρατόπεδο προσφύγων, όπου υιοθετήθηκε από ένα ζευγάρι Αμερικανών σε ηλικία τεσσάρων ετών. Φέτος είπε την ιστορία της σε απομνημονεύματα, & ldquo;'.

Instagram.com/englishnationalballet

καλλιέργεια καυτερών πιπεριών σε δοχεία

Ταμάρα Ρεντ

Η Ισπανίδα χορεύτρια είναι μία από τις πιο επιτυχημένες μπαλαρίνες εκεί έξω, έχοντας μια μακρά και επιτυχημένη καριέρα ως κύρια χορεύτρια στο Εθνικό Μπαλέτο της Σκωτίας, το Βασιλικό Μπαλέτο και τώρα με το Εθνικό Μπαλέτο της Αγγλίας, του οποίου διορίστηκε επίσης καλλιτεχνική διευθύντρια 2012 (οι πρώτες γυναίκες που ανέλαβαν το ρόλο).

Μια αυτοαποκαλούμενη λομπίστρια πολιτισμού, το έργο της επικεντρώνεται στη δημιουργική καινοτομία και στο άνοιγμα του μπαλέτου σε ένα ευρύτερο κοινό. Για τη σεζόν ENB 2015-16, ανακοίνωσε ένα πρόγραμμα γυναικείας χορογραφίας στο Sadler's Wells του Λονδίνου, χρόνια που η εταιρεία έκανε πρεμιέρα σε ένα μόνο έργο μιας γυναίκας.

Μάγια Πλισέτσκαγια

Ο αείμνηστος σούπερ σταρ του μπαλέτου, ο οποίος πέθανε νωρίτερα φέτος, γεννήθηκε σε εβραϊκή οικογένεια στη Σοβιετική Ένωση το 1925. Τα εφηβικά της χρόνια ξεκίνησαν με τραγωδία: ο πατέρας της εκτελέστηκε από το καθεστώς και η μητέρα και ο αδελφός της στάλθηκαν σε στρατόπεδο εργασίας.

Βρήκε καταφύγιο στο μπαλέτο και μπήκε στο μπαλέτο Μπολσόι, αλλά δεν της επιτράπηκε να περιοδεύσει διεθνώς για 16 χρόνια λόγω της θρησκείας της - έως ότου έγινε πολύ μεγάλο αστέρι ακόμη και για το καθεστώς. Θαυμάστηκε από όλους, από τη Ζακλίν Κένεντι μέχρι την ridνγκριντ Μπέργκμαν, έπαιξε με την εταιρεία μέχρι το 1990. Το 1960 έγινεαπόλυτη πρίμα μπαλαρίνα, την υψηλότερη βαθμολογία που μπορεί να επιτύχει ένας κλασικός χορευτής, φτάνοντας μόνο από 11 ερμηνευτές στην ιστορία.

Instagram.com/cristinaehrlich

Αλίσια Αλόνσο

Γεννημένος στην Κούβα, ο Αλόνσο είναι ένας από τους μοναδικούς έντεκα χορευτές που κέρδισαν τον τίτλοαπόλυτη πρίμα μπαλαρίνα, παρά το γεγονός ότι έπασχε από πάθηση στα μάτια που την άφησε εν μέρει τυφλή. Πρώτη διάγνωση στα 19 της, χρειάστηκε ειδικά φώτα για να τοποθετηθεί στη σκηνή που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ως αναφορά.

Ενώ αναγκάστηκε να ξαπλώσει ακίνητη στο κρεβάτι για τρεις μήνες για να συνέλθει από τη χειρουργική επέμβαση στον αμφιβληστροειδή για να διορθώσει την όρασή της (η οποία απέτυχε), δίδαξε στον εαυτό της τον ρόλο της Ζιζέλ, της πιο διάσημης ερμηνείας της. Το 1948 ίδρυσε το Ballet Nacional de Cuba, το οποίο σκηνοθετεί ακόμα, σε ηλικία 95 ετών.